Over mij / About me

Mijn foto
I won't apologize for who I am. You either like me, love me or hate me, but I am me.

woensdag 28 maart 2012

Morgen dan de operatie

Morgen wordt ik dan echt geholpen zoals ik altijd al zei aan mijn externe geheugen.
Het ei wat ik op mijn hoofd had en waarvan ik altijd de Stuttgartsupporters de schuld gaf, bleek een goedaardige bottumor te zijn en geen littekenweefsel van een bierblikje.

Morgen wordt het weggehaald, waarmee hopelijk dan ook de druk op mijn linkergedeelte van het voorhoofd verminderd. Hoe precies ?
 Ik weet het niet helemaal. Normaal wil ik altijd alles tot 10 cijfers achter de komma weten maar moet zeggen dat ik het nu niet helemaal wilde weten.

Had het wel gevraagd maar kreeg een heel vaag antwoord van de neurochirurg.
Of ik last had na de operatie was per persoon verschillend en een inschatting kon hij pas maken op het moment dat hij met het bot daadwerkelijk bezig was.
Operatie zelf was makkelijk zei hij maar voorlopig moest er wel extra tijd worden ingepland en er moest bijenwas klaar staan, misschien om het allemaal weer glad te strijken ?

Gek he, er is in mijn leven al meer dan tien keer in mijn lichaam gesneden en eigenlijk nog nooit zenuwachtig geweest maar nu ga ik voor de eerste keer niet fluitend heen.
Misschien ook omdat er al te veel gesneden is, ik ben het eigenlijk wel spuugzat.

Maar ja, nog even doorbijten en dan maar eens hopen dat het de allerlaatste keer is, dat er in mijn lichaam gesneden gaat worden.

Toch benieuwd naar het eindresultaat vijlen, zagen en timmeren aan mijn hoofd.

donderdag 8 maart 2012

Mixed emotions

Het is de week waarin mijn moeder op 9 maart als zij nog geleefd zou hebben 61 jaar zou zijn geworden; het is de week waarin wij op 9 maart precies een jaar geleden onze lieve Pilou hebben moeten laten inslapen. En nu precies deze week had ik mijn allereerste CT-scan en de uitslag ervan.

De arts zou tussen 15 en 18 uur bellen dus het was even schrikken toen hij al heel vroeg belde. Er ging toch even van alles door mijn hoofd, goed of slecht nieuws want mijn moeders kant van de familie heeft een rooskleurig medisch verleden achter de rug.

Maar de arts vertelde gelijk dat het goedaardig weefsel was en dat het GEEN bot-tumor was. Dat hakte er toch even in, want er was een heel klein stemmetje in mijn hoofd die dat heel misschien toch ook wel gedacht had. Maar gelukkig niet en zelfs dubbel goed nieuws want ook de deels verwijderde moedervlek is goedaardig.

Ondanks de blijdschap wel doorverwezen naar de neurochirurg om met hem samen te besluiten hoe nu verder met die bobbel. Want goedaardig of niet, dat gevoel boven mijn oog kan toch door die bobbel komen.

Dus volgende week komt er een drukke ziekenhuisweek.

Maandag voor de eerste keer sinds het overlijden van mijn moeder naar het EMC, dus dat is even diep ademhalen en gaan ervoor. De arts in het Maasstad weet geen oplossingen meer voor mijn Hailey-Hailey en mogelijk dat het EMC meer nieuwe toepassingen weet. Hij drukte wel op mijn hart vooral geen hoopvolle verwachtingen te hebben, nou dokter al surfend over het worldwideweb weet ik inmiddels al een tijdje dat er nog geen oplossingen zijn voor de Hailey-Hailey.

Vrijdag naar het Maasstad, naar de neurochirurg, kijken wat hij te vertellen heeft.


Maar.........we hebben ook lol gehad deze week hoor.
We weten dat onze Mindy een lekker moppie is maar met net zo'n eigenwijs willetje als haar baasjes. En wij vinden water helemaal te gek, de zee, een meer of zwembad maakt niet uit als we maar het water in kunnen duiken en wat blijkt......
Mindy vindt water ook helemaal te gek, dus iedere dag zorgen we voor een klein feestje met haar waterfontein.

Na een weekje met mixed emotions, wens ik iedereen een gezellig weekend.