Rollercoaster

Vorig jaar, het klinkt zover weg maar zo voelt het ook. 2018 is zo ontzettend hard voorbij gevlogen. Een jaar waar ik na vier jaar gebiedscommissie Charlois de overstap mocht maken door al jullie steun naar de Gemeenteraad Rotterdam. Vergaderen namens Leefbaar Rotterdam in de allermooiste raadzaal van Nederland, een grotere eer is er gewoonweg niet. De raadzaal die geschiedenis uitademt, met schilderijen van de havens, de arbeiders die Rotterdam groot hebben gemaakt en welke nog steeds dag en dag uit door wind en weer hard aan het werk zijn. Wat er afgelopen jaar allemaal is gebeurd?  Veel, heel veel te veel zelfs om allemaal te herinneren. Zoals bijna ieder jaar was er ook in 2018 weer een moedervlek weggenomen welk helaas kwaadaardig bleek te zijn dus een drietal ingrepen in januari tussen alle drukte van het campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen door kwam de uitslag dat alles uiteindelijk ver genoeg was weggehaald. Een zucht van verlichting en ik kon me weer volop in de campagne storten. Na de uitslag van de verkiezingen was het een soort rollercoaster van alle nieuwe indrukken en kennismakingen in de wereld van de gemeentepolitiek. Een hele andere wereld, waar je soms toch net dat kleine verschil kan maken. Mijn portefeuille met zorg voor ouderen en jongeren, de volksgezondheid, de mantelzorgers er is zoveel te doen en te leren. Je eerste schriftelijke vragen, debat, ingediende moties, optreden in een volle zaal. De maanden vlogen voorbij en zelfs de heerlijke zomervakantie lijkt al jaren geleden. Alle drukte heeft ook zijn tol geeist, eind oktober zei mijn lichaam zoek het verder maar uit, dat was even hard slikken en na wekenlang rust ben ik nu weer op de weg terug. Voor mijn gevoel veel te langzaam maar volgens de medici moet alles ook daadwerkelijk langzaam herstellen. Dus pakken we alles weer langzaam op met gelukkig veel stapjes de goede kant op en dat geeft kracht. Terwijl ik dit blog aan het typen ben staat komende donderdag de volgende ingreep gepland want ook in 2019 moet er weer uit voorzorg het één en ander qua verdachte moedervlekken worden weggesneden. De ingreep zelf zijn we inmiddels zo gewend, ik weet serieus niet meer de hoeveelste moedervlek wordt weggehaald. De eerste was in mijn jeugd op mij rug dat weet ik nog goed maar de afgelopen 20 jaar was het eigenlijk ieder jaar bingo. Ik herinner me nog één jaar vlak voor de Kerst dat ik een jaar niet geopereerd werd. Het voelde als een echt kerstcadeau en staat in mijn geheugen gegrift. Wat nooit zal wennen is het moment dat de telefoon gaat en de dokter belt met de uitslag. Goed of kwaadaardig wat zal het zijn. Een spanning die jezelf hopelijk nooit hoeft mee te maken. Laat het maar snel Valentijnsdag zijn dan is het kreng eruit en kan ik daarna snel weer alles zoals van ouds gaan oppakken. Genoeg onderwerpen om me op te storten de komende jaren in de Rotterdamse politiek, onderwerpen die soms maar een impact hebben op één individu en een andere keer mogelijk voor honderden of zelfs duizenden Rotterdammers. Heb je vragen, problemen of wil je iets aanhangig maken laat het me weten. Ik kan niet alles veranderen, alles weten doe ik al helemaal niet, maar ik wil wel proberen een oplossing als dat mogelijk is te vinden. Na het lezen van dit ellenlange verhaal denk je misschien wat dacht je nou eens van die bak koffie ? Heerlijk ! Ook in 2019 drink ik nog steeds koffie, heet, zwart en sterk ! Dus app, mail, bel of sms een paar data als je even lekker wil kletsen, relaxen of wat wil vragen over zorg of politiek. Het jaar is nog lang dus een datum plannen lukt vast !