Morgen dan de operatie

Morgen wordt ik dan echt geholpen zoals ik altijd al zei aan mijn externe geheugen.
Het ei wat ik op mijn hoofd had en waarvan ik altijd de Stuttgartsupporters de schuld gaf, bleek een goedaardige bottumor te zijn en geen littekenweefsel van een bierblikje.

Morgen wordt het weggehaald, waarmee hopelijk dan ook de druk op mijn linkergedeelte van het voorhoofd verminderd. Hoe precies ?
 Ik weet het niet helemaal. Normaal wil ik altijd alles tot 10 cijfers achter de komma weten maar moet zeggen dat ik het nu niet helemaal wilde weten.

Had het wel gevraagd maar kreeg een heel vaag antwoord van de neurochirurg.
Of ik last had na de operatie was per persoon verschillend en een inschatting kon hij pas maken op het moment dat hij met het bot daadwerkelijk bezig was.
Operatie zelf was makkelijk zei hij maar voorlopig moest er wel extra tijd worden ingepland en er moest bijenwas klaar staan, misschien om het allemaal weer glad te strijken ?

Gek he, er is in mijn leven al meer dan tien keer in mijn lichaam gesneden en eigenlijk nog nooit zenuwachtig geweest maar nu ga ik voor de eerste keer niet fluitend heen.
Misschien ook omdat er al te veel gesneden is, ik ben het eigenlijk wel spuugzat.

Maar ja, nog even doorbijten en dan maar eens hopen dat het de allerlaatste keer is, dat er in mijn lichaam gesneden gaat worden.

Toch benieuwd naar het eindresultaat vijlen, zagen en timmeren aan mijn hoofd.